Interview met zaakvoerder Filip Nicasi: “Ik doe al 20 jaar lang elke dag wat ik graag doe”

Filip Nicasi is dit jaar al 20 jaar bij Horeca Partners. Hij doet zijn job nog altijd met evenveel, of zelfs meer, goesting en passie als bij de start van zijn carrière. 

Je bent nu 20 jaar bij Horeca Partners. Hoe ben je hier terecht gekomen?

In 1999 startte mijn samenwerking met voormalig zaakvoerder Eddy Bolle. Ik was op dat moment trainer-consultant voor allerhande bedrijven en dacht: “Als ik dat nu eens voor horeca zou kunnen doen…”. In het pre-internet tijdperk bezocht ik mijn zus in Antwerpen en zag ik een kantoor ‘Horeca Management’. Ik heb het telefoonnummer in de Gouden Gids (Google van de 20^ste eeuw 😉) opgezocht en mijn stoute schoenen aangetrokken. Vermits ik wat kennis had van getallen en van trainen en Eddy van de vaktechnische en commerciële kant zijn we snel beginnen samenwerken.

Wat is jouw functie in het team van Horeca Partners?

Ik hou me binnen HoPa vooral bezig met twee zaken: de begeleiding van horecazaken op zoek naar rendement en de bemiddeling bij overnames. Daarnaast geef ik zeer regelmatig trainingen op het vlak van horeca management. En verder help ik intern het team aan te sturen.

Hoe probeer jij / hoe probeert Horeca Partners zich te onderscheiden van de concurrentie?

Wij willen vooral de meest kwalitatieve aanbieder zijn. Onze adviezen willen we zoveel mogelijk rationeel (lees: wetenschappelijk als het enigszins kan) onderbouwen. Tegelijkertijd hebben we een neus voor horeca en helpt ons buikgevoel om de juiste interpretaties te doen.

Wat zijn voor jou de grootste obstakels van het vak? En hoe ga je daarmee om?

De grootste moeilijkheid is om elke keer opnieuw de lat hoog te leggen. Soms dreig je wel eens te vergeten dat je telkens weer die ‘extra mile’ moet gaan. Gelukkig hebben we een superteam bij Horeca Partners dat me subtiel (of minder subtiel) scherp houdt zodat de klant altijd de best mogelijke dienstverlening krijgt.

Puur praktisch zijn het de files en de uren in de auto die soms zwaar wegen, maar dat lijkt me momenteel nog niet anders te kunnen. Ik moet een zaak wel gezien en gevoeld hebben om de juiste adviezen te kunnen geven. Ik wil wel evolueren naar meer Skype-meetings met klanten waar we al een band mee hebben.

Wat is voor jou de grootste verwezenlijking geweest tijdens je carrière? Waar ben je het meest trots op?

Ik vind de grootste verwezenlijking het feit dat ik al 20 jaar elke dag doe waar ik graag mee bezig ben. Dat ik altijd met mensen heb samengewerkt die ik graag heb en dat ik met leuke projecten kan bezig zijn. Daarom ben ik uiteindelijk zelfstandige geworden. Op het vlak van projecten kan ik niet echt kiezen, we hebben al aan zoveel geweldige projecten mogen meewerken.

Hoe zorg je ervoor dat je als ondernemer en als persoon blijft groeien?

Ik probeer regelmatig een opleiding of congres te volgen, met de opleidingen in Cornell als meest opvallende. Momenteel ben ik trouwens aan het kijken welke nieuwe opleiding ik zou willen volgen. Ons zusterbedrijfje Ampersandt geeft opleidingen, dus ook op die manier pik ik wel nieuwe ideeën op.

Wat zijn jouw plannen en dromen voor de toekomst met Horeca Partners?

Ik hoop dat we met ons huidige team in de toekomst nog superveel interessante projecten mogen begeleiden. Misschien weinig concreet, maar voor mij moet het niet altijd meer en spectaculairder zijn.

Waar haal jij, naast je werk, veel voldoening uit?

Mijn gezin is vanzelfsprekend het belangrijkste in mijn leven. Daarnaast haal ik veel voldoening uit het aangaan van sportieve uitdagingen. Mijn eerste marathon lopen staat nu hoog op mijn lijstje.

Door te werken met ondernemingen binnen de horeca- en vrijetijdssector, ben je snel geneigd om je aan dat ritme aan te passen. Hoe zorg je voor een goede balans tussen privé en werk?

Dat is niet altijd even gemakkelijk, dat moet ik toegeven. Gelukkig heb ik een gezin dat me 100% steunt in mijn ondernemerschap. Zonder die steun zou het niet mogelijk zijn. ‘No sweat no glory’ is een beetje mijn levensmotto en dat passen we binnen het gezin ook wel toe.

Kan je nog een leuke anekdote vertellen om af te sluiten?

Oei, ik ben niet goed in het onthouden, laat staan het vertellen van anekdotes. Een grappige maar ook wel wat beschamende situatie was toen ik (meer dan 10 jaar geleden) een afspraak had met topchef Viki Geunes. Hij vertelde onmiddellijk dat we samen in de middelbare school hadden gezeten. Ik was dat totaal vergeten…

Nieuwsoverzicht